LRTV Swift

Tomas van Berge Henegouwen en Sjaak Juffermans hebben het plan opgevat om een Swift kaartclub op te richten om wat meer reuring in het clubhuis teweeg te brengen. Een mooi initiatief dat wij van de redactie (houden van klaverjassen) van harte toejuichen.

Als je mee wilt doen kun je je aanmelden op het volgende mailadres:

email hidden; JavaScript is required

Mijn fiets

Het jaar 1998, de dag voor LBL, kwam jij in mijn fietsersbestaan. Vanaf het eerste moment was ik verkocht. Jij ook, aan mij. De weken voordat ik je eindelijk kon komen ophalen duurde lang. Samen met Piet, mijn fietscompaan, die je tweelingbroer had aangeschaft, telden wij de dagen af. De eerste rit op jou, een andere zit, was opwindend. Wanneer jij voorbij reed, met mij erop, draaiden andere fietsers het hoofd ten teken van respect. 

Jij kwam niet zomaar in mijn fietsersbestaan. In 1999 was het plan om samen met jou de Marmotte te wagen. Een droom die ik voorzichtig had gekoesterd maar nooit voor reëel had gehouden. Jouw komst was de onverbiddelijke voorbode van een “fietser” worden. Vijf Marmottes, een Maratona, een Őtzthaler, een twintigtal LBL’s, Tilff’s en natuurlijk Krieks hebben we samen gereden. Zelfs wedstrijden op mijn ouwe dag. En niet te vergeten de honderden tochten – alleen wij samen – in het Zeeuwse, waar wind en vlakke weg jouw Italiaanse aard niet konden aantasten. 

Het hoogtepunt speelde zich af tijdens de Marmotte in 2002. In de kou met veel regen en wind reden jij en ik onze beste tijd. Vloekend en trillend van de kou, de inspanning en nog maar 200 meter voor de finish op de Alp barstte de emotie wild en ongeremd vanuit mijn maag naar mijn keel en kop. Janken, nee, net niet. 

Beheersing in het zoeken naar de uiterste grens is een kenmerk van het echte talent. Een raspaard, zoals jij er een bent en waar ik op jou gezeten, aan heb mogen proeven. Het is alsof je een wil, een geest hebt die mij heeft beroerd. Helaas is dat fictie. Gelukkig ben je maar een stuk staal. Zonder besef, zonder herinnering, zonder doel. Want anders had je mij al lang geleden afgeworpen en niet op je zadel kunnen verdragen.

Uit Paul’s reisblog

23 februari 2024 – Leiden, Nederland

Beste lezer, het is alweer enige jaren geleden dat ik mij tot u richtte. Het LWL verslag van 2021 was de laatste wielerreportage die van mijn hand verscheen. Wat is er in de tussenliggende jaren gebeurd met mij en de Snokmaster (de zelfverklaarde wielerlegende Munstege)?

De jaren ’22 en ’23 was de wielerkalender verstoken van Neerlands enige najaarsklassieker; Leiden – Wageningen – Leiden.
Reden? De wedstrijdleiding verklaarde dat ‘fenomeen’ Munstege sukkelde met een conditionele achterstand, en niet in staat was aan de start te verschijnen. In de protocollen van LWL staat nu eenmaal dat de ‘wedstrijd’ alleen maar doorgang kan vinden bij aanwezigheid van de Zelfverklaarde. Zonder de Paus, geen katholiek geloof, zo moet u dat interpreteren. Die tweespalt maakte mij brodeloos, inspiratieloos en werkloos. Als vooraanstaand medelid van het journaille verviel ik in mijn oude gewoontes; overvloedig alcoholhoudende versnaperingen tot me nemen, oeverloos luisteren naar schlagers en decolletés besnuffelen van dames met een lichtvaardige opvatting van de goede zeden en normen. De goot nam mij barmhartig op. Edoch, de ganzenveer bleef lonken, de Oost-Indische inkt verdroogde niet en mijn Mobylette Kaptein hield ik paraat voor een terugkeer in de volgkaravaan van het immer voortjakkerende wielerpeloton. 

Comeback

Als Munstege zijn mond niet opent om te klagen of te zaniken, dan liggen de woorden ‘comeback’ en ‘terugkeer’ hem bestorven op de lippen. Munstege keerde na zijn fietskoeriersbestaan terug naar de grafische moederschoot, die hem ooit als ‘beperkt talent’ baarde.
Een verdeeld succes naar mijn mening, met als gevolg een werkzaam bestaan waarbij zijn fameuze fietsconditie kwadratisch achteruit demarreerde. Zijn fietsen werden voornamelijk in zijn appartement begluurd en amechtig betast, bereden echter zelden.
De reden waarom fietsen bestaan is dezelfde reden waarom bomen zuurstof produceren. Een leven buiten is hun ‘raison d’être’.
Afgelopen jaar was het fietsen beperkt tot woon-werk tripjes van 24 kilometer per dag. De jaren van 20.000 km per jaar lijken decennia geleden.
Er moest een uitnodiging om mee te gaan naar Mallorca aan te pas komen om de koersbroek weer aan te trekken. Kledingdeskundige Ab Glasbergen en Kees de Lange (DHL) waren voornemens naar Mallorca af te reizen voor een trainingsweek in de tweede week van februari.
De Snokmaster polste zijn broer H.F.M (winnaar LWL 2003), tegenwoordig woonachtig en werkzaam in Mali, om mee te gaan. Hij was meteen enthousiast, en dit had een teken aan de wand moeten zijn voor de Zelfverklaarde. Vroeger was H.F.M behoorlijk gereserveerd om mee te gaan met ‘ex-renners’. Nu, daarentegen gehard door eindeloze tochten op de racefiets en mountainbike, door het droge Mali bleek H.F.M fitter dan ooit. Een weekje Mallorca bleek naadloos te passen in zijn voorbereiding op zijn vierde deelname aan Parijs – Roubaix.

Dit weekje werd voor de Snokmaster een weerzien met de realiteit. Bij een krant op het wegdek moest hij drastisch terugschakelen en zat hij te hijgen als een ‘bospeerd’ aldus Glasbergen. Iedere verkeersdrempel werd een Cauberg, iedere heuvel een Mont Ventoux, en een serieuze beklimming werd een solistische bijrol op de verre achtergrond. De Snokmaster werd een figurant in zijn eigen drama, een drama van ongekend Bijbelse proporties. En zo ken ik hem toch het best, jammerend, klagend en vloekend. Een jammer serenade gericht aan alles en iedereen dat hem in de wielen rijdt, maar vooral gericht is aan zichzelf. Wie zich beklaagt over een ander, heeft het voornamelijk over zichzelf. 

Ab Glasbergen stak in een uitstekende vorm die hij maar moeizaam kon verbloemen. Een pijnlijke rug of niet; hij bleek zelfs bergop heer en meester. Een scherp contrast met hoe hij zich aan mij introduceerde; een rokende levensgenieter die toevallig erg van fietsen hield. Nu rookt, noch drinkt hij (sporadisch) en is hij het toonbeeld van hoe een fitte ‘zestiger’ eruit kan zien. Kennismaking met de waarheid is altijd confronterend en zoals nu bleek kan de Snokmaster de werkelijkheid maar moeilijk onder ogen komen. Vooral leunend op zijn kennis van de routes op Mallorca, routine en resultaten uit het verleden probeerde de Zelfverklaarde deze week toch naar zijn hand te zetten. Onbescheidenheid en vooringenomenheid zijn twee deugden waarin de Zelfverklaarde grossiert, het zij gezegd.

De dag der Dagen, naar de Kaap der Kapen

Door internationaal geldende milieueisen had mijn Mobylette maar 1 dag dispensatie om mee te gaan in de volgkaravaan. Donderdag 15 februari werd de tocht naar Cap de Formentor ingeroosterd. De door de Snokmaster gesuggereerde snelste route, zelfde weg heen als terug, werden door routemaster Blöte en touroperator Bink niet erkend als een ‘echte’ Formentor expeditie. “Moet minimaal 200+ kilometer zijn en via Alcudia terug” en meer van dat soort absurde terechtwijzingen. “Ah, jullie rijen alleen maar over grote wegen”, aldus een slecht geïnformeerde Bink (rijd de route maar eens na die op Strava staat, is mijn aanbeveling). Bink gaf aan dat de Snokmaster als eerste zou opgeven en hield zich gereed om als bezemwagen de opgevers op te vegen. Wie de Snokmaster op deze wijze bejegend, zorgt er in elk geval voor dat de Zelfverklaarde uit een motivatiebron kan putten die hem typeert zoals ik hem ken: “Mijn koude lichaam kun je opvegen, maar zolang ik adem ga ik door.” Met een wapperend banier en een getrokken zwaard hield de Zelfverklaarde zich deze dag staande. Soms op achterstand maar altijd terugkerend, aanhakend, met de bek open, maar NIET opgevend. Zijn doorwrochte routekennis was hierin ook mede doorslaggevend.

Vijf man aanvaarden de uitdaging die om 09:00 uur vertrok uit het kille El Arenal. ‘Onze’ vier: Glasbergen, de Lange, H.F.M, de Zelfverklaarde en een ‘gastrenner’, de Belg Benny Fets. Fets die zich had uitgeput door onophoudelijk aan te geven in een prematuur conditieniveau te verkeren, maar zat voorbeeldig op zijn fiets en drukte nadrukkelijk zijn neus tegen het venster wanneer de route een stijgende lijn vertoonde. Op het schiereiland naar de Cap werden de kaarten getrokken waarbij het spel op de wagen kwam. De eerste lange klim was een prooi voor Fets, wat Glasbergen maar moeilijk kon verkroppen. De hoogleraar Leidsch trok alle registers open om als eerste de Cap aan te tikken. In het etablissement ter kape werd geravitailleerd. Met een fris gemoed werd de terugreis aanvaard. De terugklim naar de Coll de sa Crueta was een exposé van iemand die tot nu toe slechts een stille trom roerde; De Lange versnelde in de laatste kilometer en haalde de stampende Glasbergen stijlvol in. 

De weg terug was de teruggespoelde reprise van de heenweg. Kop over kop, als een team werkend werd de terugweg afgehaspeld. Een hoog gemiddelde was het gevolg en een warmlopend motortje van de aloude Kaptein.

Wie zestig (plus) is, is nog niet afgeschreven. Zoveel is mij duidelijk geworden in deze week. Ik vond het een voorrecht om dit te mogen registreren. En hoewel ik altijd kan rekenen op een sneer van de Zelfverklaarde “Gaat dat brok alcoholische pennenlikker ook weer mee?”, ben ik blij te mogen te concluderen dat het woord ‘comeback‘ niet langer onder embargo vertoeft.

Als altijd houd ik een vinger aan de wielerpols van het Zelfverklaarde wielerfenomeen, de Snokmaster.

P. Ter Plekke, vermeend wielerjournalist.

Op zondag 7 april 2024 vierden we het 10-jarig jubileum van het aangepast wielrennen.  We zijn deze dag gestart met onze clubkampioenschappen. Er was veel publiek bestaande uit familie en kennissen en ook Swiftleden die ons aanmoedigden.

Clubkampioenen

Door de categorisering, zoals die in het wielrennen wordt toegepast, hebben we veel clubkampioenen in onze gelederen. Bij de huldiging zat de kantine helemaal vol en elke kampioen werd met luid applaus eer gegeven. Nelly van der Does, coördinator van het aangepast wielrennen heeft iedereen persoonlijk toegesproken, terwijl de medailles omgehangen werden door Hans Baars de voorzitter van LRTV Swift.  Ook werd stilgestaan bij tien jaar aangepast wielrennen en onze mooie nieuwe tandem. Niet al te lang hoor, want er stond voor de jarige groep en alle aanwezigen een prachtige grote taart te wachten die aangesneden en opgegeten moest worden. Dat was reuze gezellig, het is dan net één grote familie. 

En zo is het ook, want de leden, begeleiders en ouders zijn samen de groep Aangepast Wielrennen van Swift. En dat vinden we heel gewoon. Samen zijn we meer dan onze beperking en samen beleven we veel plezier van onze geweldige sport. Maar wat wij gewoon iedere week doen is eigenlijk tegelijkertijd heel bijzonder. De groep is namelijk heel divers: parasporters, ID-renners van alle leeftijden en iedereen daaromheen en het is altijd heel gezellig. Ons jubileum was een mooie gelegenheid om dat te vieren en te laten zien.

Clinics

Om drie uur startte de wielrenclinic voor alle belangstellenden. Iedereen heeft op verschillende soorten fietsen kunnen rijden. Er was zelfs zoveel ruimte om te experimenteren dat een aantal mensen die normaalgesproken achter op de tandem zitten en slechtziend zijn, zelfstandig op een racefiets, voorzichtig en gecoacht, rondjes hebben gereden op ons parkoers. Wie had dat durven dromen.

Pizza

Nadat alle gasten naar huis waren, hebben alle eigen renners en de begeleiding op het clubbuis pizza gegeten als afsluiting van een prachtig en succesvol jubileumfeest. 

Nelly van der Does

De kledingcommissie is een nieuwe bestelronde gestart die loopt t/m 7 april.

Kleding is ietsje duurder geworden namelijk 3%. Dat is ongeveer 1 euro bij aanschaf van een shirt.

Eind van de zomer zal er weer een nieuwe bestelronde voor Swift wielerkleding komen tenzij er heel veel vraag tussendoor is.

We hebben nog een klein beetje voorraad die met 50% korting weg mag.

Shirts maat 1 (XS)  2(S) en 4 (L) en diverse kinder maatjes.

Ook broeken in maat 1 (XS) en 2 (S)

Hartelijk groetjes,

De kleding commissie, 

Bianca, Erna en Ellen

Koningsdag 27 april vindt aan de Hofdijck tussen 10.00 en 20.00 uur de Wielerronde van Oegstgeest plaats. Een gezellig terras en veel wielerwedstrijden maken Koningsdag in Oegstgeest tot een echte wielerdag. Zoals je in onderstaand overzicht ziet, zijn er jeugdwedstrijden voor jongens en meisjes t/m 14 jaar. Daarna komen de Nieuwelingen en wel jongens van 15 en 16 jaar. Hiervoor kan je inschrijven bij de KNWU. Licentie is verplicht.

Dan volgt de 18^e Detom Dikke Banden Race. Nieuw dit jaar is loopfietsen voor kindjes van 2, 3 en 4 jaar. Daarna volgen de jongens en meisjes van 5 t/m 10 jaar. Aanmelden kan op de website oranjeverenigingoegstgeest.nl.   

Dan gaan we 16.45 uur verder met KNWU-licentiehouders Junioren / amateurs heren (60 km) en de laatste start zal om 18.15 uur aanvangen. Dan zijn de amateurs dames: Belofte, Elite en Junioren, die 50 km fietsen.

Kom langs om je kind, bekende of wie dan ook aan te moedigen.

Deze dag vraagt veel vrijwilligers. We zijn nog op zoek naar vrijwilligers. Er zijn verschillende tijdvakken waar we vrijwilligers voor vragen te weten: van 9.30 tot 12.30 uur en/of van 12.30 tot 16.00 uur en/of 16.00 tot 20.00 uur. Aanmelden bij Luuc Hutten, Jaap Weeder of Frans van Rijn. Email van Frans is email hidden; JavaScript is required

De zomertijd is ingegaan en de dagen lengen. Eindelijk kunnen we dan ook weer eens ’s avonds gaan fietsen. Daarom organiseert Swift gedurende deze zomertijdperiode de midweekse groepstraining op de weg, bestemd voor alle leden die hieraan willen meedoen. Met ingang van 3 april starten we wekelijks op de woensdagavond om 19.00 uur vanaf het clubhuis voor een tempo/duurtraining van 55 kilometer over een veilig en vast rondje door de polder. We gaan hiermee de gehele zomer door tot en met de eerste woensdag van september.

Bij de opkomst van een voldoende aantal deelnemers rijden we in beginsel verdeeld over twee verschillende tempogroepen. Voor de rustige duurtraining hebben we de groep met een gemiddelde snelheid van 30 km/u. Daarnaast is er de tempotraining voor de vermaarde ploeg van Speedtoerders met een gemiddelde snelheid van rond (of boven!) de 35 km/u. Deze activiteiten zijn speciaal bedoeld voor alle toerders, trimmers en renners die graag de drukke werkweek een keer willen onderbreken met een sportief avondritje in het peloton. 

We volgen hierbij elke week dezelfde vlotte en overzichtelijke route. Starten richting de Kanaalweg en dan achterlangs de Vlietlanden (de oostzijde) naar Leidschendam, dan linksaf door de Driemanspolder over de fietsbrug, verder over de bult van het Buytenpark in Zoetermeer, door de Geerpolder rechtsaf naar Benthuizen, langs het Bentwoud en de Hogeveenseweg richting Boskoop, en daarna bij de watertoren linksaf richting Alphen, en terug naar Leiden over het fietspad langs de N11. 

De eerste en laatste weken van het seizoen kan de route iets worden ingekort om nog voor het donker binnen te zijn. We rouleren en groupe in een strak tempo met regelmatige aflossingen en zonder demarrages. Ieder Swiftlid is welkom om zich aan de start bij een van beide groepen aan te sluiten.

Namens de toercommissie,

Henk Kern

In cijfers:

2023:              3.223 deelnemers

2024:              3.826 (dat is 20% meer dan in 2023)

Er deden 185 Swift-leden mee!

De afstanden in toenemende populariteit: 50, 75, 150 en 100 km.

Het aantal fantastische vrijwilligers: Méér dan honderd! 

Veel dank aan allen namens de duizenden die een prachtige dag hadden en die er getuige van waren, dat de wereld een klein beetje beter werd. Bij een uitdeelpost waar duizenden een banaan, krentenbol of een Snelle Jelle kregen, lag niks – niks!- op de grond. Om blij van te worden…

Op de vraag hoe hij zijn eigen classic deze keer vond, zei Joop:

“Heel goed. Klaar uit. Zo laten!”

Op 9 september a.s. is de volgende vergadering van de stuurgroep. 

Heeft u ideeën, wilt u meehelpen, heeft u …, wilt u … of kunt u ………? Laat het ons weten via email hidden; JavaScript is required of spreek een van de stuurgroepleden aan.

Anton Dalhuijsen

Voorzitter Stuurgroep Joop Zoetemelk Classic

Beste en gewaardeerde Swifters,

En ineens is het dan toch weer lente en wordt er bij Swift en tot in de verre omtrek weer getoerd en gekoerst. Het CK-weg op de Bult op 1e paasdag had nog veel van een veldrit, althans gemeten aan de hoeveelheid modder op renner en fiets, maar het plezier van de deelnemers en toeschouwers was er niet minder om. Gisteren hebben velen van ons in de zon kunnen genieten van het CK aangepast wielrennen, dat was echt een feestje! Er is flink gekoerst, niemand heeft zich weggestoken en zo kregen we allemaal zeer verdiende winnaars. Bij een mooi zonnetje was het ook nog een prachtige dag voor de deelnemers en de toeschouwers, verderop in deze Solo vindt u het verslag.

Dit jaar willen we ook met extra activiteiten en evenementen de positie van Swift als brede vereniging wat verder versterken. Natuurlijk omdat we het leuk vinden om allerlei activiteiten voor de fiets te organiseren maar ook om weer wat aantrekkelijker voor bestaande en aspirant leden respectievelijk te blijven en te worden.

Met een aantal enthousiaste leden van de rencommissie aangevuld met mountainbikers is een MTB-parcours ontworpen. Daarbij is bijkomend doel om de achterkant van het parcours beter af te dichten met natuurlijke materialen zodat toevallige passanten, kleine kinderen vooral, op de fiets, wandelend, met of zonder hond niet zomaar tussen de wielen kunnen belanden. Het is nog even spannend of het plan ook echt doorgang kan vinden en of de ontwikkeling al dit jaar door de gemeente ter hand zal worden genomen. We zijn echt positief, vandaar dat deze voorzitter de huid al verkoopt voordat de beer geschoten is. Duimen dus!

Ten slotte: ik neem aan dat velen van ons de pijnlijke valpartijen in Dwars door Vlaanderen en de Ronde van Baskenland meegekregen hebben. Op professioneel niveau loopt de discussie m.b.t. het creëren van een veiliger koers voor het peloton al jaren, daarom blijft het idee dat deze valpartijen onnodig zijn mij wel in de keel steken. Veiligheid is en wordt steeds belangrijker, niet alleen op professioneel niveau maar op alle niveaus. Mijn vriendelijk maar ook dringend verzoek aan jullie allemaal, let daarop, houd echt rekening met je medeweggebruikers. De verstandigste is de handigste!

Ik wens iedereen veel genoegzame toerkilometers en succes in pittige koersen toe!

Grote fietsgroet!

Hans Baars