Kleine Hein 2015

De omloop door het land van Kleine Hein. Zaterdag 18 april 2015.

De 37e keer werd deze tocht over 70 kilometer georganiseerd WSV Emmen. Voor de meiden (nieuwelingen en junioren) was de start om 12.45 uur. Aanwezig waren Femke, Hanneke en Jill. Voor Femke was het de eerste klassieker en ze moest nog even wennen aan het onverbiddelijke tempo van de bezemwagen. Die kwam voorbij en daarmee was de wedstrijd over. Niet getreurd overigens want het was al een belevenis op zich. Jill zat in de 2e groep en finishte als 33e op 3.15 minuten van de winnaar en dat was een aanzienlijke verbetering ten opzichte van haar vorige klassieker in Strijen toen ze 54e werd. Je zou zeggen, geen reden voor klagen. Maar ach….. we kennen Jill allemaal. Eigenlijk is het gewoon nog ongebruikte energie die er dan toch nog uitkomt. Met andere woorden, er zit nog veel meer in!

Hanneke fietste keurig naar een 31e plek en dat was van de 2 klassiekers de eerste klassering in dit seizoen als junior. Ook goed.

De Nieuwelingen-jongens konden uitslapen en heel relaxed vertrekken vanaf de Bult om 11.00 uur. De drie fietsen van Luuk, Bas en Tomas achter op de drager van Bart. Ruimschoots op tijd aanwezig dus geen stress. Of toch wel? Shoet&@)!.””@!! Het sleuteltje waarmee de fietsen heel veilig maar volstrekt overbodig op slot waren gezet, bleek niet opgewassen tegen de getrainde masseurshanden van Bart. Krak! En daarmee leek het alsof alleen Luuk zou kunnen rijden. Zijn fiets was er gelukkig al vanaf. De andere fietsen konden met forcering van het slot met een andere sleutel alsnog worden bevrijd. Kortom, een goede warming up voor met name Bart. Want die had het zweet op zijn rug en in zijn handen staan.

Het blijft lastig om bij de start al gelijk geluk af te dwingen met een goede positionering bij de verzet-controle. Al die Swift-jongens zijn gewoon te netjes opgevoed en wachten op hun beurt. Misschien dat de trainers daar (binnen bepaalde grenzen!) nog wat aan kunnen doen! Of anders, ze moeten gewoon een nog betere neutralisatie leren rijden. En daarna, gewoon gelijk volle bak en de dood of de gladiolen! Intervallen op 200%!! Wat bleek namelijk, allen hadden weer de eerste  2 groepen gemist. En dat gebeurde eigenlijk al in de eerste 5 kilometer.

Luuk had zelfs nog meer pech. Want al vechtend tegen de hete uitlaatgassen van de bezemwagen vlak  achter zijn groep naderde hij de groep van Bas. Maar een stuk weg met klinkertjes was even teveel voor de afmontage van zijn nieuwe fiets. Het stuur kwam los en zijn groep vond het niet verantwoord dat hij nog kopwerk deed. Verbannen naar de staart van zijn groep was de lol er snel vanaf en toen hij zijn supporters zag staan op 35 kilometer, hing hij de fiets maar in de drager. Net te laat overigens om bij de mobiele viskar een lekker lekkerbekkie te smikkelen! Jullie begrijpen, de begeleiders doen zich zelf niets tekort gedurende zo’n lange dag. Voor Bart bijvoorbeeld was het helemaal een culinaire ontdekkingsreis want voor het eerst in zijn leven ging hij op de terugreis door de Mc Drive! Los van de prestaties van de nieuwelingen was dat natuurlijk een groots moment!

De prestaties van de mannen: Tomas reed verdienstelijk naar positie 41 in de 3e groep op 4.02 minuten. Bas zat in de 4e groep op 5.02 minuten. Er finishten deze dag uiteindelijk 105 van de 170 gelukzoekers. Een mooie, zonnige dag in wederom een uithoek van het land!

Hans van Belle